...

نهایت عشق را تصور کن...

و خانمی با تمام هستی اش را...

 ... و چشمانی سراسر دریا و التماس...

 

تصور کن لحظه ای را که می گوید :

"مهلاً مهلا...یابن الزهرا..."

همه ی هستی من ؛

آرامتر برو...

بگذار لحظه ای بیشتر چشمانم نظاره گرت باشد...

 

تصورش را بکن...

آنوقت میبینی که  روضه نیاز نیست!

برای همین لحظه میشود جان داد...

 

 

⚫ " امان از دل زینب " ⚫