علامه محمد تقی جعفری (ره) می گفتند :
عده ای از جامعه شناسان برتر دنیا در دانمارک جمع شده بودند
تا پیرامون موضوع مهمی به بحث و
تبادل نظر بپردازند.
موضوع این بود
:
« ارزش واقعی انسان به چیست؟ »
هر کدام از جامعه شناسان صحبت هایی داشتند
و معیارهای خاصی را ارائه دادند .
بعد وقتی نوبت به بنده رسید گفتم
:
اگر می خواهید بدانید
یک انسان چقدر ارزش
دارد ؛
ببینید به چه چیزی علاقه دارد
و به چه چیزی عشق می ورزد .
کسی که عشقش یک آپارتمان دو طبقه است ،
در واقع ارزشش به مقدار همان آپارتمان است.
کسی که عشقش ماشینش است ارزشش
به همان میزان است.
اما کسی که عشقش خدای متعال است ارزشش به اندازه
ی خداست .
علامه فرمودند:
من این مطلب را گفتم
و پایین آمدم. وقتی جامعه شناسان صحبت های مرا شنیدند
برای چند دقیقه روی پای خود ایستادند و کف زدند.
وقتی تشویق آن ها تمام شد من دوباره بلند شدم و گفتم:
عزیزان! این کلام از من نبود.
بلکه از شخصی به
نام علی (ع) است.
آن حضرت در نهج البلاغه می فرمایند :
« ارزش هر انسانی به اندازه ی چیزی است که دوست می دارد »