- ۰ نظر
- ۱۵ مهر ۹۵ ، ۱۹:۴۷
امام رضا(ع) فرمودند :
ای پسر شبیب !
اگر خوش داری که برای تو
مثل ثواب آنان که با حسین علیه السلام به شهادت رسیده اند باشد ؛
پس هرگاه آن حضرت را یاد میکنی بگو :
"یا لَیتَنی کُنتُ مَعَهُم فَأفُوزَ فَوزاً عَظیماً"
ای کاش من نیز با آنان بودم و به فوز عظیم (رستگاری بزرگ) می رسیدم .
╗ امالی صدوق/113╚
سر اسب را کج کرده بود و بی صدا از فاصله دو سپاه گذشته بود .
فکر کرده بود که خیلی خوب اگر پیش برود ،
می بخشندش و میگذارند با بقیه هفتاد و دو نفر بجنگد...
وقتی هم گفتند :
" خوش آمدی! پیاده شو...بیا نزدیک! "
...نتوانست
یاد این افتاد که آب را خودش سه روز پیش ، رویشان بسته.
گفت : "سواره می مانم تا کشته شوم ! "
میخواست چشم تو چشم نشوند.
اصلا حساب این را نکرده بود که بیایند سرش را بگیرند روی زانو...
خون های روی پیشانیش را پاک کنند.
باز دلشان راضی نشود !!!
دستمال خودشان را ببندند دور سرش!
در خواب هم نمی دید به او بگویند :
" آزاد مرد ؛ مادرت چه اسم خوبی رویت گذاشته است! "
هنوز صدای سه ساله توی گوشتان طنین انداخته.
جان از جسم کوچک رقیه پرواز کرده و به باباش پیوست...
یادتان می آید؟
عصر روز دهم جایی کنار صحرا پیداش کرده بودید.
یادتان می آید به بوته خاری پناه برده بود؟
پاهاش اما پر خار شده بود. از گوشش خون میچکید.
قلبش انگار گنجشک کوچکی تند و تند میزد.
محکم به آغوشتان فشرده بودیدش...
ترس برتان داشته بود که نکند هم الان جان از جسمش جدا بشود؟!
رقیه اما مانده بود...
از گرمای آغوش شما جان گرفته بود و از معرکه ی عصر روز دهم،
سالم بیرون آمده بود .
مدام سراغ بابا را میگرفت و شما یقین داشتید رقیه ماندنی نیست .
رقیه دقایقی ست به بابا رسیده...
جسم بی جانش روی دست های شماست .
شما مانده اید و روضه های سه ساله ای که تا آخر عمر باید آتشتان بزند :
-کی سرت را خونی کرده بابا؟!
-کی رگ هات را بریده؟!
-کی من را یتیم کرده؟!
-کی یتیم تو را بزرگ کند؟! ...
این که یارانت این همه برایم خواستنی هستند ،
از آن روست که توی لشکر تو ،کسی خاکستری نیست!
کسی وسط نیست.تکلیف همه با خودشان معلوم است.
کسی مبهم نیست. تردید ندارد. در رفت و آمد نیست.
و این را وسط معرکه ثابت کرده ؛ نه با حرف !
نه با شعار و ادعا...
مرحوم دهخدا گفته ، در تداول عامه ، "راست و حسینی " یعنی
حرف راست و واضح. بی ابهام ، بی پرده ، بی تردید!
چیزی که ماها خیلی وقت ها بلدش نیستیم.
یا چون میدانیم سخت است ، وقت های عمل ، از آن فرار میکنیم.
"راست و حسینی" بودن سخت است...
وسط نماندن آسان نیست!
دل یک دله کردن ، آن هم توی کشاکش معرکه های سخت ، کار هرکسی نیست...
برای همین است که وقتی قصه ی "حرّ" را میخوانیم،
همان لحظه ها که دارد از خاکستری بودن رها میکند خودش را
و می آید سمت سپیدی؛ سمت شما ،
دلمان اوج میگیرد...
یا وقتی میخوانیم "زهیر بن قین" ، با یک تشر ، دلش را یک دله میکند و
پرده های خاکستری را کنار میزند ، چشم هایمان لبریز میشود.
چون میفهمیم شان، چون میدانیم آدم دیگر خاکستری نباشد، تکلیفش با خودش معلوم باشد، دلش را یک دله کرده باشد،
چقدر معرکه و رویایی و خواستنی میشود.
پای نامه "صد و چهل هزار" امضا بود .
نوشته بود : " بشتاب ، ما چشم به راه تو هستیم! "
نوشته بود : "برای آمدنت آماده ایم. و دیگر با والیان شهر نماز نمیخوانیم. "
نوشته بود : "میوه ها رسیده و باغ ها سبز شده . منتظرت هستیم. "
نامه در دست هایش ...
وسط بیابان روبروی سپاهی که راهش را بسته بودند ایستاد :
"کسی را کشته ام خونش را بخواهید؟ مالی را برده ام؟ کسی را زخمی کرده ام؟"
بی دلیل هلهله کردند!
گفت : " مردم کوفه مرا دعوت کرده اند. این نامه ها... "
صدا های بی معنی و نا مفهوم در آوردند تا صدایش نرسد .
جلوتر آمد تا صورت هایشان را ببیند و ناگهان ساکت شد!
"شبث ابن ربعی؟ حجار ابن اجبر؟ قیس ابن اشعث ؟؟..."
انسان موجود تنهایی است...
کسی نـمـی تواند از تنهایی وغربت ذاتی اش رهایی پیدا کند .
رفقا و خانواده ، تا حدی می توانند این تنهایی را برطرف کنند ؛
ولی غربت انسان "هیــچ وقـت" کاملاً رفع نمی شود !
خدا انسان را طوری آفریده که تنهایی اش فقط با خــــــدا برطرف میشود.
از تنهایی گله نکنیم و آن را تقصیر این و آن نیندازیم !
╗ حجت الاسلام پناهیان ╚
محبت خدا آتش است...
به هـر
دلی بیفتد آتش میزند .
و تا
وقتی حب "دنـیـا" در دل باشد ، حب "خـدا"
در دلت
جا نمیگیرد.
با این
اوصاف ، آیا خدا را دوست
داریم؟!
دلمان آتش گرفته از عشق
به خدا؟
╗ حجت
الاسلام پناهیان╚
حضرت علی (ع) می فرمایند :
کاش میدانستم کسی که از علم بی نصیب مانده چه چیز بدست آورده است.
و آن کس که از علم بهره مند شده چه چیز بدست نیاورده است؟
╗ شرح ابن ابی الحدید،جلد 20 ، ص289، کلمه ی 299 ╚
رسول خدا(ص) می فرمایند :
هرکس بخشی از دانش را فرا بگیرد؛
تا برای خشنودی خدا آن را به مردم بیاموزد،
خدا پاداش هفتاد پیامبر را به او عطا می کند.
╗ روضه الواعظین،ص 12 ╚
پارت دوم
#حجت_الاسلام_پناهیان
اگر انتظار ایجاد
شد کمکم راه باز میشود، غمش در دل
مینشیند.
چه کسانی سحر بلند
میشوند؟
کسانی که یا عاشق خدا هستند،
یا دوست دارند عاشق خدا باشند! این "انتظار" را از
خودشان دارند.
دعا باید هم فردی باشد، هم جمعی باشد. ولی اصلش فردی است.
کسی که فقط در مجلس دعا حال پیدا میکند، ولی تنهایی حرفی برای گفتن ندارد، وضع خوبی ندارد.
دعای فردی، کی بهصورت نجوای
عاشقانۀ قشنگ درمیآید؟
وقتیکه آدم حرفی برای گفتن داشته باشد،
یا دوست داشته باشد خدا را، یا دوست داشته باشد که عاشق خدا بشود.
ناراحت است. میگوید:
خدایا من اصلاً شاکی هستم
از دست خودم، میخواهم بنشینم با تو مناجات کنم سر
اینکه
چرا من عبادتم رونق ندارد؟
╗ محبت راز معنویت،تنها مسیر╚
خداوند در روز #عید_غدیر
دوبرابر شب قدر، دو
برابر شب عید فطر، دوبرابر ماه
مبارک رمضان، از آتش جهنم نجات میدهد.
هر کار ثوابی در روز غدیر، ثواب هشتاد ماه عبادت دارد!
هر یک درهمی که شما
در راه خدا صدقه بدهی، انفاق کنی یا صله
بدهی-در روزهای عادی-دهبرابر حساب میشود،
اما روز #عید_غدیر
اگر این کار را انجام دهی، دویست هزار برابر برایتان حساب میشود!
(اقبالالاعمال/1/463)
حضرت امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«یکی از وظایف
روز غدیر این است که
مؤمن، تمیزترین و گرانقدرترین جامه های خویش
را بپوشد»
همچنین از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمودند:
روز غـــدیــر ، روز شـــــادی و ســـــــــرور است.
در وصف شیعه و شیعیان گفته
شده است که به شادی ما
ائمه شادند و به حزن ما محزون؛
و مسلّم است که #عید_غدیر
شادی بخش ترین عید ائمه است
و شادمانی شیعه در این روز فرض
است.
اساساً شاد بودن به شادی اهلبیت(ع)
ثواب بیشتری هست تا غمگین شدن به
مظلومیت اهلبیت(ع)؛
امام علی علیه السلام میفرمایند :
هرکس مؤمنی را در غروب روز غدیر افطار دهد ،
مثل این است که یک میلیون پیامبر و صدیق و شهید را افطار داده است .
حالا اگر یک نفر، چند نفر از مؤمنین و مؤمنات را افطاری دهد دیگر چند میلیون میشود؟
و من از سوی خدای متعال ، ضامنم که از کفر و فقر در امان باشد .
╗ مصباح المتهجد/ج2/ص758 ╚
پارت اول
#حجت_الاسلام_پناهیان
باید انتظار داشته باشیم از خودمان که عاشق خدا بشویم؛
و این انتظار طبیعی و ضروری است
بعضیها انتظار هم از خودشان ندارند
میروند نماز میخوانند میآیند ، بعد میگوید خب خواندم
دیگر ، تمام چیزی که به عهدهام بود انجام دادم.
امام رضا(ع) میفرماید:
«کسی که به ذکر خدا بپردازد
ولی مشتاق ملاقات خدا نشود،(که
نتیجه محبت است)، خودش را
مسخره کرده»
(معدنالجواهر،ص59)
مردم از بچه مذهبیها، نمازخوانها، مسجدیها، انتظار
دارند، شما که نمازخوان هستی پس چرا عاشق خدا نشدی؟ خودت را که
مسخره نکردی که!
╗ محبت راز
معنویت، تنها مسیر╚
خـدایـا
من
مثل آن بت پرست نیستم
که اگـر "تــو" را نداشته باشم ،
خدای سنگ و چوبی داشته باشم !
من اگر "تــو" را نداشته باشم ، چیزی ندارم...
╗ رضا احسانپور ╚